ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی در شغل مامایی به روش reba

تاریخ دریافت 04/09/1392 تاریخ پذیرش 08/11/1392 چکیده پیش زمینه و هدف: اختلالات اسکلتی-عضلانی (msds)، یکی از عوامل شایع آسیب های شغلی است که به طور عمده در کمر، گردن و اندام های فوقانی و تحتانی نمایان می شود. این مطالعه با هدف بررسی و ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی در ماماهای شاغل در بیمارستان های دولتی شهر شیراز صورت پذیرفت. مواد و روش کار: در این مطالعه 120 نفر از ماماهای شاغل در بیمارستان های دولتی شهر شیراز مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه، بخشی از داده ها به وسیله پرسشنامه های دموگرافیک و نوردیک و بخشی دیگر از طریق ارزیابی پوسچرهای کاری با استفاده از روش reba گردآوری شد. یافته ها: میانگین سن و سابقه کار افراد مورد مطالعه به ترتیب برابر با 89/8±41/33 و 04/8±31/9 سال بدست آمد. نتایج نشان دادند که بیشترین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی به ترتیب مربوط به کمر و نشیمن (8/55درصد)، زانو (2/54درصد) و پشت (2/49درصد) می باشد. آزمون های آماری نشان دادند که بین وزن، bmi، سابقه ی کار و ساعات کار در روز با شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی رابطه ی معنی داری وجود دارد (05/0>p). در ارزیابی به روش reba، 15 درصد از ماماها در سطح اولویت اقدام اصلاحی 1، 85 درصد در سطح اولویت اقدام اصلاحی 2 قرار گرفتند. بحث و نتیجه گیری: از عواملی همچون وزن، bmi، سابقه ی کار و ساعات کار در روز می توان به عنوان عوامل مؤثر بر اختلالات اسکلتی- عضلانی نام برد.